Писки тарамро сила кардан… ва ҳамзамон синаҳоямро навозиш кардан… Худоё, ин хеле хуб аст…!!
Чанд сол мешавад, ки Изуми издивоҷ кардааст ва ин зани хонашин аз вазни худ нигарон шудааст.
Либосҳои кӯҳнааш дигар мувофиқат намекунанд ва бо тамасхури афзояндаи шавҳараш дар бораи баданаш Изуми тасмим гирифт
ба салони зебоӣ ташриф оред, то худро зебо кунад ва диққати шавҳарашро дубора ҷалб кунад. Бо вуҷуди ин, муҳим
муолиҷаи зебоӣ назар ба интизораш хеле хатарноктар мешавад… “Оҳ, не… агар ӯ мисли пештараро идома диҳад
ин ман меоям...!?" Ангуштони ноҳамвори массажист ба ҷои ширини ӯ тамаркуз карда, Изумиро гарм мекунад.
Вақте ки ӯ ба энергияи вай мувофиқат мекунад, корҳо авҷ мегиранд…!?
